31 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται την 31η Οκτωβρίου κάθε χρόνου, σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.

Αποταμίευση σημαίνει να περιορίζουμε την κατανάλωση του σήμερα, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες του αύριο… 

Η αποταμίευση, καλό είναι, και ιδιαιτέρως στην εποχή μας, να γίνει τρόπος ζωής, χωρίς υπερβολές, πάντα με μέτρο, ώστε να διευκολύνει σε απρόβλεπτα έξοδα που μπορεί να προκύψουν.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει όμως να μετατρέπεται σε φιλαργυρία.Όταν γινόμαστε τσιγκούνηδες και απλώς μαζεύουμε τα χρήματα χωρίς να πιάνουν τόπο για κάποιον ή κάτι, τότε κι αυτό είναι το ίδιο κακό με τη σπατάλη.

Χαρακτηριστικός είναι ο μύθος του Αισώπου "Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας"

Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι και ένα μυρμήγκι. Το τζιτζίκι είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου ενώ το μυρμήγκι στις ρίζες του.

Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία του. Έβγαινε από την φωλιά του και έψαχνε να βρει διάφορους σπόρους. Όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην πλάτη και τον πήγαινε στην φωλιά του όπου τον αποθήκευε. Ο εργατικός φίλος μας εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου ασταμάτητα.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι, ξυπνούσε αφού είχε σχεδόν μεσημεριάσει. Έβγαινε από την φωλιά του, έπιανε το τραγούδι και το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο όλη μέρα.
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα. Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα.  Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, χτύπησε τ
ην πόρτα του και του είπε:
– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.
– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες; Ρώτησε το μυρμήγκι.
– Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές γιατί είχα πολύ κέφι και τραγουδούσα όλη μέρα.
– Αφού τραγουδούσες το καλοκαίρι, ήρθε τώρα ο καιρός να χορέψεις, του είπε το μυρμήγκι και του έκλεισε την πόρτα.

Κι ένα παραμύθι για την ημέρα της Αποταμίευσης:
(πηγή:http://tadefterakiablogaroun.blogspot.gr/)

Κι όποιος θέλει μπορεί να φτιάξει έναν δικό του κουμπαρά από απλά υλικά:
http://www.alittletipsy.com/2013/06/bottle-piggy-banks-12monthsofmartha.html