Δρόμοι με ιστορία

Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου  γεννήθηκε στο Καρπενήσι το Φεβρουάριο του  1877 και πέθανε στην Αθήνα στις 1 Φεβρουαρίου 1940.

Ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός και υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στο γλωσσικό ζήτημα.

Κάποια από τα ποιήματά του που έγραψε είναι:

"Πολεμικά τραγούδια" (1898 – εμπνευσμένα από τον πόλεμο του 1897)

"Χελιδόνια" (1920 – παιδικά ποιήματα τα οποία μελοποίησε ο Γεώργιος Λαμπελέτ)

"Πεζοί ρυθμοί" (1923 – πεζοτράγουδα)

"Θεία Δώρα" (1932)

 Μερικά από τα θεατρικά του έργα είναι τα παρακάτω:
"Ο Όρκος του πεθαμένου" θεατρικό (1929 – δραματοποίηση του δημοτικού τραγουδιού Του νεκρού αδελφού)
"Θεατρική διασκευή του δημοτικού τραγουδιού του νεκρού αδελφού" (1930)
Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου ήταν ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς στην Ελλάδα. Έγραψε πάρα πολλά βιβλία, όπως:
Παρισινά Γράμματα" (1908-1910 – ανταποκρίσεις από το Παρίσι, δημοσιευμένες στην εφημερίδα Εμπρός. Μεταθανάτια συγκεντρωτική-επιλεκτική έκδοση).
"Διηγήματα" (1927)
"Νεοελληνικά Αναγνώσματα" (1931 – για την Α΄ τάξη των Γυμνασίων)
"Βυζαντινός όρθρος" (1936)
"Η Θυσία" (1937)
Το έργο του "Τα ψηλά βουνά" (1918 ) μοναδικό έργο ως και σήμερα στην ελληνική σχολική λογοτεχνία, χρησιμοποιήθηκε ως αναγνωστικό βιβλίο της Γ΄τάξης του Δημοτικού.
πηγή: Βικιπαίδεια

Επιμέλεια: Μαρία Σ.